August 24th, 2014

Wat doe je op een zondag als het met bakken naar beneden komt en af en toe droog is, en je toch het gevoel hebt dat je een paar uurtjes wilt vissen? Gewoon vissen natuurlijk. Dus zeur ik aan de kop van m'n oudste dochter. "Ga je een paar uurtjes mee?" Tenslotte doe je toch niks nu, en had je het beloofd! Daar hoefde ze niet lang over na te denken, al waren het een paar secondes langer dan vroeger. Dus snel twee penhengels bij elkaar gescharreld, even een eenvoudig grondvoertje gemaakt (van witvisvoer, een beetje mais, wat hennep) en een doos wormen. Onze regenkleding (niet geheel onbelangrijk voor deze dag) voor Melissa een stoeltje, schepnet en de andere benodigde spullen (eten en drinken) en wegwezen!

Bij het watertje aangekomen zeg ik tegen Melissa "Jij zit rechts." (je gast geef je natuurlijk je beste plek). Dit is dan wel een plek bij een duiker onder een overhangende boom, maar dat kan ze wel aan... ze is wel meer gewend. Als eerste een paar handjes voer erin en wachten maar. Foto's maken in de stromende regen is niet echt een optie, helaas... dus die hebben we niet. Maar geloof ons maar, zoveel water hebben we in jaren niet over ons hoofd gehad. Koud was het gelukkig niet, dat scheelt. Maar zeker gezellig.

"Er zit er een bij m'n dobber, pap!" Een halve minuut later, weg dobber. Melissa zet de haak. De eerste vis! Na een leuke spannende dril kan Melissa dit karpertje landen. Supergroot is 'ie niet, maar blij zijn we er wel mee. Een gaaf visje met een grote staart, borstvinnen, dus deze kan nog mooi uitgroeien tot een knappe vis. Dank u voor de sport, en weer terug.

Nog geen drie minuten later loopt Melissa's dobber weer weg. Haak zetten, en bam! In de boom. Deze is mooi mis. Wat doe je dan? Als je dochter vast zit met d'r lijn, dan neem je 'm wel even over. "Geef maar aan mij, meid." En na een beetje gepiemel en geklooi hadden we de lijn er bijna uit, en voelde ik een flinke tik tegen mijn knie. "Wat gebeurd hier nou?" Mijn eigen hengel verdwijnt met een grote boog het water in. Grrr! Godver- !@#$%^&*! Dit is mij echt in jaren niet meer gebeurd. Oke, ook ik had dus een aanbeet. Dan maar eerst Melissa's lijn uit de boom halen, terwijl mijn hengel al was verdwenen. Met de andere hengel hebben we de mijne weten op te vissen, en het karpertje (die nog aan mijn hengel zat) geland. Zo, dat was spannend! Dus zo zie je maar, zelfs kleine visjes kunnen je verassen! Na deze vis heb ik opnieuw gevoerd. Het zal nu wel een tijdje duren, na al die verstoringen in het water. Dit klopte wel, dat hadden we wel goed ingeschat. Gauw een uurtje later had Melissa haar derde aanbeet. De pen weg, en de haak zetten. Dit is de tweede vis voor Melissa. Dit was wederom een mooie vis. Dit was het laatste visje van de dag. Ik heb er van genoten, Melissa ook. We zijn lekker zeik nat geregend, drie mooie vissen gevangen, naar de patatwinkel gereden, lekker wat gesnakt en daarna naar huis. Een wereld middag! Zo zie je maar, een paar uurtjes zijn ook leuk, je hebt niet de hele dag nodig. Wij hadden genoten.

(Ik ben best wel trots op Melissa, want verleerd heeft ze het niet.)

Groetjes van Willem

---

Meestal zit ik achter de computer, te tekenen of spelletjes te spelen en dan vraagt mijn vader of ik mee ga vissen. "Ja pap, ik ga wel een keer mee, maar vandaag ben ik even bezig." Is meestal het antwoord dat ik geef. Ach ja, na zoveel keer moet je toch wel een keer gaan. En ja, ik zat weer eens niks te doen op deze zondag en dan doe je het maar gewoon. Ook gezellig, toch?

De laatste keer dat ik heb gevist is erg lang geleden, maar minder leuk is het niet. In de regen zitten terwijl je naar een dobber zit te staren klinkt super saai, maar het is nog best spannend! En ja, als je vast zit in de boom en dan je hengel kwijt raakt ga ik natuurlijk lekker lachen (het is mijn hengel toch niet, haha). Wie is hier nou de professional, he? Na zo'n paar uurtjes wat vangen is het bijna hetzelfde als gokken. Nog een keer, dan stoppen we! En soms komt er nog wat, en de andere keer niet. Ik heb het in ieder geval naar m'n zin gehad, en de volgende keer leg ik m'n tekenpen wel neer als m'n vader vraagt of ik mee ga.

Groetjes van Melissa! :)