Qua weer is het weer een fantastische week geweest. Wat dat betreft hebben we niets te klagen over deze zomer. Toch kun je aan alles al merken dat het heel langzaam naar de herfst toe loopt. Ik heb nog een paar uurtjes en ik denk dat ik op deze stek wel een vis kan vangen. Aangekomen op de stek zag ik in de verte tussen het riet al een vis draaien. Een klein beetje voer (pallets) gestrooid, en op de stek waar de vis draait een paar broodkorsten gestrooid. Nu afwachten maar. Deze vis bleef maar opschuiven en in broodkorsten was hij zeker niet geïnteresseerd. Ik heb 'm voor een halve kilometer lang gevolgd, en daarna nooit meer gezien. Die vang ik de volgende keer nog wel (hopelijk). Dit was trouwens een mooie vis!

Maar goed, terug gewandeld (en in de tussentijd mijn ogen de goede kost gegeven) maar er was geen vis meer te spotten. Terug op mijn voerplek zat daar een dikke reiger. Altijd leuk, om die beesten te zien zitten. Dan verwacht je er ook vis! Deze jongens zijn tenslotte echt niet gek. Terwijl ik zat te wachten tot mijn pen onderwater zou verdwijnen (want ik had al een paar kleine bewegingen gezien) zag ik nog geen twee meter naast me een kleine konijnen kop uit een holletje steken. Maar ja, om die op de foto te krijgen is niet makkelijk. Je hoeft je ogen maar te bewegen en hij duikt weer weg. Het konijn bleef volhouden, hij wilde uit dat holletje. Ik ging natuurlijk ook niet weg en had natuurlijk mijn camera op statief al klaar staan. Alles ingesteld en ja hoor! Even later kwam hij weer naar boven en ging met een spurt naar het grasveld (waar er nog meer konijnen liepen). Uit de hele serie foto's zijn deze het leukste geworden. Nu moet je natuurlijk wel erg opletten, want 1/100 van een seconde en het konijn is weer weg.

Dit heeft me ieder geval een vis gekost. Omdat je nou eenmaal niet op twee dingen tegelijkertijd kunt letten. Heen en weer kijken van mijn pen naar het konijnenhol (en ook nog eens je vinger op de camera) kan niet allemaal en ben je natuurlijk wel te laat als de pen plat gaat liggen. Oke, je kunt niet alles hebben. Zo'n relaxte avond met een lekker zonnetje en een fijne temperatuur rond de twintig graden (en al dat leven om je heen) heb ik het heerlijk naar mijn zin. Net voordat de zon onder ging heb ik toch nog een karpertje gevangen. Mijn avond kon niet meer stuk! Op naar de herfst, hij komt eraan.

Wat doe je op een zondag als het met bakken naar beneden komt en af en toe droog is, en je toch het gevoel hebt dat je een paar uurtjes wilt vissen? Gewoon vissen natuurlijk. Dus zeur ik aan de kop van m'n oudste dochter. "Ga je een paar uurtjes mee?" Tenslotte doe je toch niks nu, en had je het beloofd! Daar hoefde ze niet lang over na te denken, al waren het een paar secondes langer dan vroeger. Dus snel twee penhengels bij elkaar gescharreld, even een eenvoudig grondvoertje gemaakt (van witvisvoer, een beetje mais, wat hennep) en een doos wormen. Onze regenkleding (niet geheel onbelangrijk voor deze dag) voor Melissa een stoeltje, schepnet en de andere benodigde spullen (eten en drinken) en wegwezen!

Bij het watertje aangekomen zeg ik tegen Melissa "Jij zit rechts." (je gast geef je natuurlijk je beste plek). Dit is dan wel een plek bij een duiker onder een overhangende boom, maar dat kan ze wel aan... ze is wel meer gewend. Als eerste een paar handjes voer erin en wachten maar. Foto's maken in de stromende regen is niet echt een optie, helaas... dus die hebben we niet. Maar geloof ons maar, zoveel water hebben we in jaren niet over ons hoofd gehad. Koud was het gelukkig niet, dat scheelt. Maar zeker gezellig.

"Er zit er een bij m'n dobber, pap!" Een halve minuut later, weg dobber. Melissa zet de haak. De eerste vis! Na een leuke spannende dril kan Melissa dit karpertje landen. Supergroot is 'ie niet, maar blij zijn we er wel mee. Een gaaf visje met een grote staart, borstvinnen, dus deze kan nog mooi uitgroeien tot een knappe vis. Dank u voor de sport, en weer terug.

Nog geen drie minuten later loopt Melissa's dobber weer weg. Haak zetten, en bam! In de boom. Deze is mooi mis. Wat doe je dan? Als je dochter vast zit met d'r lijn, dan neem je 'm wel even over. "Geef maar aan mij, meid." En na een beetje gepiemel en geklooi hadden we de lijn er bijna uit, en voelde ik een flinke tik tegen mijn knie. "Wat gebeurd hier nou?" Mijn eigen hengel verdwijnt met een grote boog het water in. Grrr! Godver- !@#$%^&*! Dit is mij echt in jaren niet meer gebeurd. Oke, ook ik had dus een aanbeet. Dan maar eerst Melissa's lijn uit de boom halen, terwijl mijn hengel al was verdwenen. Met de andere hengel hebben we de mijne weten op te vissen, en het karpertje (die nog aan mijn hengel zat) geland. Zo, dat was spannend! Dus zo zie je maar, zelfs kleine visjes kunnen je verassen! Na deze vis heb ik opnieuw gevoerd. Het zal nu wel een tijdje duren, na al die verstoringen in het water. Dit klopte wel, dat hadden we wel goed ingeschat. Gauw een uurtje later had Melissa haar derde aanbeet. De pen weg, en de haak zetten. Dit is de tweede vis voor Melissa. Dit was wederom een mooie vis. Dit was het laatste visje van de dag. Ik heb er van genoten, Melissa ook. We zijn lekker zeik nat geregend, drie mooie vissen gevangen, naar de patatwinkel gereden, lekker wat gesnakt en daarna naar huis. Een wereld middag! Zo zie je maar, een paar uurtjes zijn ook leuk, je hebt niet de hele dag nodig. Wij hadden genoten.

(Ik ben best wel trots op Melissa, want verleerd heeft ze het niet.)

Groetjes van Willem

Meestal zit ik achter de computer, te tekenen of spelletjes te spelen en dan vraagt mijn vader of ik mee ga vissen. "Ja pap, ik ga wel een keer mee, maar vandaag ben ik even bezig." Is meestal het antwoord dat ik geef. Ach ja, na zoveel keer moet je toch wel een keer gaan. En ja, ik zat weer eens niks te doen op deze zondag en dan doe je het maar gewoon. Ook gezellig, toch?

De laatste keer dat ik heb gevist is erg lang geleden, maar minder leuk is het niet. In de regen zitten terwijl je naar een dobber zit te staren klinkt super saai, maar het is nog best spannend! En ja, als je vast zit in de boom en dan je hengel kwijt raakt ga ik natuurlijk lekker lachen (het is mijn hengel toch niet, haha). Wie is hier nou de professional, he? Na zo'n paar uurtjes wat vangen is het bijna hetzelfde als gokken. Nog een keer, dan stoppen we! En soms komt er nog wat, en de andere keer niet. Ik heb het in ieder geval naar m'n zin gehad, en de volgende keer leg ik m'n tekenpen wel neer als m'n vader vraagt of ik mee ga.

Groetjes van Melissa! :)

Mooie dag. Ik ben vroeg opgestaan, het is nog een beetje bewolkt. Maar, dit kan niet lang duren of de volle zon breekt er doorheen; de voorspelling van deze dag is toch wel een erg zonnige. Omdat ik met de auto ga kan ik wat meer hengels meenemen… dus het plan voor vandaag? Karper penhengel, vliegenlat, kort 3 meter hengeltje (voor diverse doeleinden, misschien een roofvisje) is wat ik meeneem. Ik weet het allemaal nog niet. Dat zie ik uiteindelijk wel als ik aan het water ben. Inmiddels weet je het waarschijnlijk wel: ook een doos wormen zijn vereist.

Als eerst ben ik Badhoevedorp ingereden. Even kijken of ik ergens wat Karper in het oppervlakte zie. Dit was totaal niet het geval. Het water zag er rustig en eigenlijk erg stil uit. Oké, dan maar even een voerplekje maken en gewoon even lekker rustig met een dobbertje vissen. Als dit binnen een uur geen resultaat geeft ga ik weer verder. En inderdaad, een uurtje verder no fish. Op naar de volgende plek!

Deze plek zag er hetzelfde uit: dood, stil & verlaten. Geen vertrouwen in deze stekken, wegwezen maar! Omdat ik toch dicht in de buurt van de Ringvaart was, ben ik doorgereden naar Lijnden. Inmiddels was het zonnetje opgekomen en stond ik lekker in de vroege ochtend met de zon op mijn gezicht met een shad te gooien. Dit heb ik ongeveer een anderhalf a twee uur gedaan, met alle mogelijke manieren en kennis die ik bezit. En dan nog niet te vergeten de diverse soorten rubber; geen resultaat, no fish.

Even een boterhammetje gegeten, een bak koffie, en op naar de volgende stek. Westhaven, daar op diverse plekken geprobeerd een Snoekbaars te vangen. Wederom ook hier geen vis te vinden., dus denk ik niet dat ik vandaag een foto maak van een mooie Snoekbaars (geeft niet).

Ik weet zeker dat de Roofvis niet wil want ook geen Baars of Snoek vergiste zich in mijn rubberen shads (Even tussendoor een kleine reclame binnenkort komen er nieuwe Shads van FOX binnen, misschien doen deze het beter, wie weet. ) Over naar de orde van de dag. Roofvis heb ik wel degelijk gezien vandaag, dan maar naar Spaarnwoude. Even kijken of ik daar een mooie Karper kan vangen. Er gaan diverse verhalen rond over Spaarnwoude, dat het daar zo slecht zou zijn omdat daar zoveel vis is doodgegaan een aantal winters geleden. Nou klopt dit ook wel, maar dit wil niet zeggen dat er nu ook niks te vangen valt.

Onderweg naar Spaarnwoude heb ik toch maar even gekeken bij Halfweg. Wat een mazzel dat ik daar even gestopt ben. Tot mijn grote verbazing stonden hier echt tientallen Brasems in de stroming te wachten op mij, of met een andere reden. Dat weet ik niet, maar ik ben snel terug gerend naar de auto om mijn vliegenlat en mijn tas met vliegjes en de rest van mijn rotzooi te pakken. Dit zag er veelbelovend uit. Maar ja, wat je ziet wil nog niet zeggen dat ze het ook kunt vangen. Toch had ik hier wel vertrouwen in. Ik zeg altijd: “Je moet vissen op wat je denkt te kunnen vangen op dat moment. “

Zo gezegd, zo gedaan. Ik koos voor een klein torretje van geel foam. Dit drijft. De eerste paar worpen lekker op de stroom laten meedrijven. Misschien heb je dit wel eens gezien: als de vis stil staat in de stroming, en je gele torretje drijft over al die groepjes met vissen en er stijgt er een en pakt met volle overgave je torretje uit het oppervlak… wat een kick.  Ik heb mijn haak gezet, en toen kon het spel beginnen. Wat een waanzinnige sportvis is een Brasem, op groot water met stroming op een vliegenlat. Zie die maar eens te vangen op een viertje, met een tip van 12/100. Leuk hoor, werelds. Dit is echt waanzinnig. Zo’n groep vis schiet dan ook niet uit elkaar, ze blijven gewoon bij elkaar liggen… ze gaan iets opzij, en denken waarschijnlijk: “Ja, jij hebt lekker pech gehad, wij blijven hier gewoon staan.” Mooie dril, op naar de volgende.

Dit viel even tegen. Na een kleine veertig worpen en diverse andere drijvend ongedierte te hebben gebruikt, heb ik nog geen resultaat. Dan maar een goudkop nimf. Ik heb de lijn even extra ingevet, leader even ingekort. Op naar de volgende vis; dit moet lukken. Mijn eerste worp was er ver overheen, ik heb ‘m iets laten afzinken en toen voorzichtig naar binnen gestript. Wat een beuk, ik denk: “Die hangt!” En dit klopte. Zo heb ik er twee kunnen vangen in een paar minuten tijd. Dan maar weer naar de volgende wissel. Een rode bloedworm, en langzaam zinkend de leader voorzien van wat meer drijfvermogen.

Eroverheen gooien en voorzichtig binnen strippen voorbij de vis; een meter of vijf, en dan met de stroming mee terug laten komen naar die Brasem. Dit was kassa! Hiermee heb ik zes vissen kunnen vangen. Toen viel de stroming weg, doordat het gemaal stopte, en daarna was er ook geen Brasem meer te vinden. Nu even zitten. Wat heb ik nog te eten, te snoepen en te drinken in de auto?

Van dit alles iets gegeten en gedronken, en daarbij een lekker zwaar shaggie gerookt. Nog even tien minuten nagenoten… wat een vis, wat een plek. Zo zie je maar, hoe zo’n dag kan veranderen…. Van niks naar iets.

Nu eindelijk op naar de plek waar ik heen wou, Spaarnwoude. Daar aangekomen ben ik wederom na dat ik wat rondgekeken had snel terug gelopen naar de auto. Ik heb mijn drie meter hengel en een doos wormen gepakt. Achteraf bleek dat ik mijn schepnet en mijn fotocamera vergeten was op mijn vorige stek… maar geen paniek, want hier komt waarschijnlijk niet snel iemand. Niets weerhoud mij ervan om die Karper die ik gezien heb proberen te vangen, dus die eerst. Een paar wormen erop gezet, m’n dobber laten zakken tussen het riet wat ik zag bewegen (deze is lekker aan het vreten) geloof het of niet, want foto’s heb ik helaas niet (haha)

Ik heb de wormen laten zakken tussen het riet, en de pen liep meteen weg. De haak was gezet en een explosie in het water ontstond. Dit geeft toch wel een kick. De vis pakte een paar keer de lijn en was toen uitgedrild. Hoe krijg ik deze op de kant zonder mijn vertrouwde net? Oke, dan maar in het water staan. De kant is erg schuin en hoog, anders kom ik er niet bij. Uiteindelijk gaat alles toch om het belang en de zuinigheid van de vis. Leuke Karper, ca. 70 centimeter, echt een torpedo.  Ze zitten er dus toch nog!

Ik heb het visje onthaakt in het water en weg was ‘ie weer! Nu kan ik met een voldaan gevoel terug naar de auto en mijn spullen op de vorige stek pakken. Nadat alles er nog veilig lag ben ik terug gereden om nog even verder te ontdekken.

Weer aangekomen op mijn plek, was mijn zwager Joop aan het vissen op afstand.
“He, wat doe jij hier?” Zei ik al snel. We hebben even lekker een tijdje gepraat en binnen een half uur begon Joop zijn elektronica te krijsen. Dit is een mooie aanbeet! Na een mooie dril heb ik deze vis voor Joop geland (mijn net was toch al nat). Fantastisch mooie vis, goed gedaan Joop! Joop viste met wat kattenvoer en een methodfeeder, oud en vertrouwd. We hebben nog meer vissers in deze familie!

Ik vond dit een superfijne dag, ik heb genoten. Mooie vissen gevangen, even gekletst en met een tevreden gevoel naar huis, en ik hoop dat jullie van lange verhalen houden. Dit lukt me helaas niet altijd. Tot de volgende keer!

In mijn vorige bericht (toen ik een paar uurtjes in de avond ging vissen) begon het vangen al moeilijk te worden. Ze zaten tegen de paai aan. Als dit gebeurd, wil ik zo veel mogelijk aan het water zijn. Er zijn een aantal plaatsen waar deze vis vast tegelijk in de paai gaat, omdat deze wateren allemaal ongeveer van gelijke diepte zijn of uitkomen op dieper water. De vis trekt naar ondieper water om te gaan paaien. Dit is een schouwspel dat ik niet graag wil missen. Ik vis dan ook niet, ik vind het gewoon heel erg leuk om met een camera op pad te gaan en dit vast te leggen. Deze heb ik dan ook bijna altijd bij me. Je weet maar nooit! Na het vorige bericht heeft het toch wel 7 dagen geduurd op diverse wateren om in de paai te schieten. Al die dagen ben ik in ieder geval een paar uurtjes aan de waterkant geweest tot het echt los ging.

Buiten dat ik het leuk vind, kun je er ook gewoon veel van leren. Waar zwemmen de kleintjes, waar zijn de grote en waar zijn de hele grote vissen? Op het moment (of vlak ervoor) dat de vis gaat paaien, verzameld deze vis zich op diverse gedeeltes van zo'n water. Daardoor is het (voor een gedeelte) mogelijk om een idee te krijgen van de hoeveelheid en de grootte van de vissen die daar aanwezig zijn, dus krijg je een leuk idee hoe zo'n water in elkaar zit qua visbestand. Wil ik hier later nog eens terugkomen om te vissen, of juist niet? Dit beoordeel je door de hoeveelheid vis en de grootte die je daar aantreft. Zoals de meesten inmiddels wel weten, boeit het me totaal niet of ik nou een grote of kleine vis vang. Voor mij tellen veel meer dingen mee. Dat beetje natuur wat we nog hebben, daar wil ik ook van genieten.

Het is een samenspel van al deze dingen die het vissen zo mooi maakt voor mij. Vogels, konijnen, hazen, eenden... en natuurlijk de vissen! De allerbelangrijkste in deze rij. Toen ik deze foto schoot gebeurde er twintig meter naast mij een schouwspel wat ik niet vast heb kunnen leggen op foto (helaas). Dit ging allemaal te snel. Er zwommen twee meerkoeten met vijf jongen (net een paar dagen uit het ei). Een Reiger die in het water stond vond het een goed idee om een van de jongen te pakken. Daar was moeder (en vader) Meerkoet het niet mee eens. De Reiger schrok van de actie van deze Meerkoet, en dat is iets wat ik nog nooit eerder gezien heb en toch wil delen.

Op het moment dat de Reiger een van de jonge koetjes wilde pakken, vlogen moeder en vader op 'm af, en een van de twee greep 'm bij z'n poten. De reiger schrok daar werkelijk van, want het was een behoorlijk pak agressie en geluid. De Reiger krijste en de Meerkoet maakte ook allerlei rare geluiden terwijl de poot stevig vastgehouden werd.  De Reiger vloog weg zonder buit maar had wel een Meerkoet aan z'n poten hangen. Deze werd toch al snel een meter of 2 meegenomen de lucht in. De koet liet los, en deze Reiger heb ik nooit meer terug gezien. Zover ik weet, zwemmen er nog steeds 5 kleintjes rond.

Op deze dagen maak ik natuurlijk erg veel foto's; dan kan tegenwoordig lekker makkelijk en digitaal. Later thuis, selecteerde ik deze en heb er een paar voor jullie (zoals jullie hier zien) op mijn blog gezet. Er zitten ook een paar hele dikke bij. Nu maakt het me niet zoveel uit wat ik vang, als het maar vis is waarop ik vis. Ik kan alvast zeggen: hier kom ik nog een keer terug. Misschien valt er nog zo'n dikke te vangen. Dan kan ik gelijk nog even de koetjes checken!

Even s' avonds een paar uurtjes vissen. Bij het watertje aangekomen denk ik: 'dit gaat niet makkelijk worden'. Als ik aan het water kom kijk ik meestal eerst even een paar minuten overal even rond. Beweegt er vis, zie ik vis... en kies dan vaak voor een plekje, of ik maak een paar verschillende voerplekjes. Deze avond was het meteen duidelijk. Het kon nog wel eens moeilijk worden. Ik zag op verschillende plekken vis draaien en zwemmen. Soms sprong er een boven water. Deze vis zit tegen de paaien aan. Toch ga ik het proberen.

De ervaring leert dat als ze dit gedrag vertonen, ga ik er altijd van uit dat ze niet allemaal ter gelijk paaien en sommige misschien wel eten willen. Dit lukt lang niet altijd standaard op de bodem. Ik vind het dan vaak leuk om een paar korsten of vlokken in het oppervlak te gooien (mits er niet teveel watervogels zijn, natuurlijk). Als vis zo bijna aan het paaien is, zie je ze nog wel eens door het oppervlak breken of hoog in het oppervlak zwemmen en dan heel spontaan eten uit het oppervlak meepakken. Ik heb dit op diverse plekken geprobeerd, maar nergens bleven ze lang genoeg op een plek. Dik een uurtje overal achteraan gelopen en geprobeerd. Geen resultaat. Ze waren echt nergens in geïnteresseerd. Dan maar even de plekjes afvissen waar ik gevoerd heb. Dit is trouwens heel simpel een witvisvoertje met wat pallets erdoor en wat droge maïspallets. Dit geeft over het algemeen best een goed resultaat. Ook hier was geen karper van plan om op de voerplekken te komen. Inmiddels na een anderhalf uur stop ik ermee om op deze voerplekken te vissen. Dit is niet de manier van vissen, toch?

Terug naar een paar broodvlokken, helemaal naar de andere kant van het water. Hier ligt heel veel drijfvuil, dan maar hier middenin vissen. Ik had hier toch regelmatig een happend bekje van een karper gezien. Inmiddels begint het te schemeren. Toch wel lekker, die langere uren licht. Aangekomen tussen het drijfvuil hoorde ik er een smakken. Ik heb de vis voorzichtig benaderd en vlok laten zakken. Geen tijd meer om mijn dobber eraf te halen, straks is 'ie weg! Het wordt nu wel echt donker; het zonnetje is al bijna onder. Deze vlok lag er niet lang, en werd gulzig weggehaald uit het oppervlak. BANG! Die hangt. Het was een leuk gevecht, want ik had een lijn vol met rotzooi die waarschijnlijk nog zwaarder woog dan m'n vis. Dit is niet echt van belang, het gaat om 't feit dat ik er TOCH nog 1 heb kunnen vangen (verleiden)

Vandaag hebben we ons best gedaan om gewoon eens lekker met een simpele pen hengel een paar uurtjes Oostzaan in te gaan. Het is mooi weer, maar er staat toch best een straffe wind. De natuur begint overal op te bloeien; overal staan mooie bomen in bloei, en hebben we gewoon zin om lekker relaxed een paar van die lekkere stille plekken af te vissen.

Eerst hebben we wat rond gereden om te kijken of we überhaupt vis konden zien; dit was op geen enkele plaats het geval. Dan maar een paar leuke plekken uit zoeken en een handje voer erin gooien. Daarna lekker afvissen! Gewoon een uurtje hier en een uurtje daar.

Thom was de eerste die een mooie vis haakte. Na 'm geland te hebben, heb ik een foto gemaakt. Best wel koud, die vis. Vlug teruggezet. Geen aanbeten meer op de eerste plek. Op naar de volgende. Leuk zoals die kleine eendjes constant interesse hebben in je dobber. Tussendoor hebben we beide nog diverse Brasems gevangen. Daarna viel het stil, ook hier is geen vis meer.

Weer door naar de volgende plek. Hier liet ik mijn aasje zakken en liep mijn pen meteen weg. Groot is 'ie niet, maar wat een fantastisch spiegeltje! Na deze vis hebben we lekker tussendoor een hamburger gegeten en een bak espresso gedronken. Hiermee een fijne visdag afgesloten, met een tevreden gevoel.

Tot de volgende keer!

Hoi, hoi, hoi! De dagen worden gelukkig weer langer, en over de temperatuur hebben we niets te klagen. Aangezien de water temperatuur ook alweer stijgt, en op niet al te diepe wateren toch wel gauw tussen de 10-13 graden is, moet het mogelijk zijn om met kleine regelmaat alweer wat Karpers te vangen. En wel te verstaan dan met de pen. De meesten weten wel dat ik dit graag doe met een relatief lichte hengel. Als de Karpers niet al te groot zijn heb ik toch sport aan deze vis, want waar gaat het nou allemaal om? Het is leuk dat je vangt, maar uiteindelijk gaat het toch om een leuke dril en een fijn gevecht, toch? Voor deze keer heb ik mijn camera mee genomen en 'm op supershot gezet en een heleboel foto's gemaakt van het gevecht met deze visjes. Ook wel eens leuk om een keer te doen. (Nou hopen we natuurlijk wel op een dikke vis, dan duurt deze dril super lang! wie weet...)

Ik heb er een aantal geselecteerd en hoop dat je het leuk vind om te zien. Zoals je ziet zijn deze vissen niet al te groot, maar geven ze toch een mooie sport. Zo ben ik rond een uur of 6 weggegaan met een simpel witvisvoertje want dat vind ik toch het voer wat het meeste effect rond deze tijd heeft. Je kunt hier bijna alles mee vangen. Een klein beetje maden erdoor, weinig water, wat wormen geknipt... door elkaar gegooid en vissen maar! Nou voeg ik hier nog wel altijd een fijn geurtje aan toe uit de Sonubaits serie. Niet te vergeten een heel klein beetje fijne pallet, wedden dat ik vang?

Nou weet ik dat de meeste vissers Meerkoeten en Eenden soms toch wel vervelend vinden als ze vissen. De meeste vissers zijn van mening dat ze de stek verstoren en soms je voer opduiken, of je brood uit het oppervlak opeten. Vanavond vis ik tegen een Meerkoetennest aan. Ik heb een andere mening. Eerst gooi in een paar boterhammen naar de andere kant van het water en lok zo de Eenden en Meerkoeten weg. Daarna plons ik mijn voerballen naast het Meerkoetennest, stel mijn pen af, en ga vissen. Ik vind namelijk dat dit soort plekjes vaak meer vis opleveren.

Het resultaat van deze paar uur vissen: 5 mooie Karpers, waarvan er 1 even wat groter was dan de rest. Ik heb me heerlijk vermaakt, het was rustig weer met weinig wind en lekker geen mensen om me heen. Lekker m'n visjes gevangen. Wat met opviel van deze avond was dat er totaal geen Voorn en Brasem aanbeten waren. Gevist als haakaas (je raad het al...) daar is 'ie weer! Twee lekkere wormen en een broodvlok.

Rond 9 uur wordt het toch al donker, en aangezien ik het prima naar mijn zin had wordt het tijd om in te pakken. Het resterende voer heb ik in het water gegooid, dit doe ik altijd. Je weet nooit of je de volgende dag nog terug komt (of tijd hebt). Voordat ik ging vissen heb ik nog even een simpel patatje gegeten, dus nu op weg naar huis voor een lekkere bak soep, en een paar boterhammen, en daarna uiteraard een lekkere bak verse koffie.

Tot de volgende keer!